امروز صبح بابچه ها زدیم به کوه!
باخودمون گفتیم تااینجاکه اومدیم یه زیارتی هم از شهدای گمنام بکنیم
درحال زیارت بودم و باخودم فکرکردم آخه چرا این همه راه این شهدارومیارن بالاکوه دفن میکنن مگه جاقحطیه؟!
یکم که دقیق شدم فهمیدم این یه تمثیل خیلی قشنگه...
دیدین وقتی یه نفررو خیلی دوست داری بش میگی:روچشم ماجاداری!
درواقع این یعنی شهدای ما قهرمان اند پس در قله جادارن روچشم ماجادارن نه اصلا بالاتر رو سرماجادارن واس ماهاکه معنیه زنده بودن شهدارو هنو نفهمیدیم خوب تلنگریه!
امروز وقتی پایین اومدم به پشت سرم نگاه کردم و گفتم:دلم قرصه که زیر سایه ی شما زندگی میکنم
از اون روزیه پاکی که خدابتون میده به ماهم بدین!
